یکی از موارد اخلاقی در ارتباط و برخورد با دیگران، احترام و تحمل انسان ها در هر سطح ایمانی و اجتماعی است، اینکه، همواره سفارش شده است که در برخورد با دیگران، اگر چه به ظاهر دارای مراتب ایمانی کمی باشند، آنها را تحقیر نکنیم،
نقل است که یکی از اصحاب امام صادق (علیه السلام) می گوید، من نزد حضرت از جماعتی ابراز ناراحتی کرده و اعلام بیزاری جستم، ﺯﻳﺮﺍ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺂﻧﭽﻪ ﻣﺎ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ،
حضرت ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺰﺍﺭﻯ ﻣﻰ ﺟﻮﺋﻴﺪ؟
ﮔﻔﺘﻢ: ﺁﺭﻯ،
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﺎ ﻫﻢ ﻋﻘﺎﻳﺪﻯ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺪﺍﺭﻳﺪ، ﭘﺲ ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺰﺍﺭﻯ ﺟﻮﻳﻴﻢ؟
ﻋﺮﺿﻜﺮﺩﻡ: ﻧﻪ، ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ ﮔﺮﺩﻡ.
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺣﻘﺎﻳﻘﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﺰﺩ ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ، ﮔﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻯ ﺧﺪﺍ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ؟
ﻋﺮﺿﻜﺮﺩﻡ: ﻧﻪ ﺑﺨﺪﺍ، ﻗﺮﺑﺎﻧﺖ ﮔﺮﺩﻡ،
ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺰﺍﺭﻯ ﻣﺠﻮﺋﻴﺪ....
این است سیره و روش بزرگان ما در برخورد با جامعه و مردم، که ان شاء الله ما نیز به تبعیت از ایشان برخوردی همراه با ملاطفت و مهربانی با دیگران داشته باشیم
برگرفته از کتاب ﺍﺻﻮﻝ ﻛﺎﻓﻰ ﺝ 3 ﺹ 71
ناشناس
