همانطور که انسانها در استعداد و امکانات متفاوت هستند در ایمان و اعتقاد نیز مختلفند، حال سوال این است که آیا این تفاوت در ایمان، برای کسانی که به حسب ظاهر در درجات بالاتری قرار دارند نسبت به افراد ضعیف الایمان نگاه و برخوردی حقیر گونه را می طلبد یا بر عکس نگاهی تربیتی و دستگیرانه؟
امام صادق علیه السلام در جواب همچین سوالی خطاب به ﻋﺒﺪﺍﻟﻌﺰیز ﻗﺮﺍﺳﻴﻄﻰ می فرمایند :
ﺍﻯ ﻋﺒﺪﺍﻟﻌﺰﻳﺰ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﺮﺩﺑﺎﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺩﻩ ﭘﻠﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﺆ ﻣﻨﻴﻦ ﭘﻠﻪ ﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﻠﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎﻟﺎ ﻣﻰ ﺭﻭﻧﺪ، ﭘﺲ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﭘﻠﻪ ﺩﻭﻡ ﺍﺳﺖ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﺂﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﭘﻠﻪ ﺍﻭﻝ ﺍﺳﺖ ﺑﮕﻮﻳﺪ: ﺗﻮ ﻫﻴﭻ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﻯ ﺗﺎ ﺑﺮﺳﺪ به دﻫﻤﻰ (ﻛﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﺨﻨﻰ ﺑﻪ ﻧﻬﻤﻰ ﺑﮕﻮﻳﺪ)
ﭘﺲ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﭘﺴﺖ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ را ﺩﻭﺭ ﻧﻴﻨﺪﺍﺯ ﻛﻪ ﺑﺎﻟﺎﺗﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ، ﺗﺮﺍ ﺩﻭﺭ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﻳﻜﺪﺭﺟﻪ ﭘﺎﺋﻴﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺩﻳﺪﻯ، ﺑﺎ ﻣﻠﺎﻳﻤﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺴﻮﻯ ﺧﻮﺩ ﻛﺸﺎﻥ ﻭ ﭼﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻛﻪ ﻃﺎﻗﺘﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺮ ﺍﻭ ﺗﺤﻤﻴﻞ ﻣﻜﻦ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺸﻜﻨﻰ ﺯﻳﺮﺍ ﻫﺮ ﻛﻪ ﻣﺆ ﻣﻨﻰ ﺭﺍ ﺑﺸﻜﻨﺪ، ﺑﺮ ﺍﻭ ﻟﺎﺯﻣﺴﺖ ﺟﺒﺮﺍﻧﺶ ﻛﻨﺪ.
ﺍﺻﻮﻝ ﻛﺎﻓﻰ ﺝ3 ﺹ74
