یکی از اعمال شبهای قدر و به طور کلی یکی از اعمال ما در زندگی دعا کردن در پیشگاه حق تعالی و درخواست مسائل مادی و معنوی است. عملی که مورد تأکید و تایید خود حضرت حق است. 

آنجا که می فرمایند: ((ادعونی استجب لکم)) 

اما باید بدانیم هر کاری ضابطه و راه مخصوص به خود دارد، که اگر از راهش وارد شویم زودتر و بهتر به نتیجه خواهیم رسید، 

دعا نیز از این امر مستثنی نیست، درخواست از خداوند نیز آداب و شرایطی دارد، در حدیثى آمده است که به امام صادق (علیه السلام) گفته شد :  . . .در گفته خدای عز وجل که " ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُم": «مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم»،

 ما او را مى‏خوانیم و اجابتى دریافت نمى‏کنیم،

فرمودند: به نظرت خداوند وعده خلافى مى‏کند؟

گفتم: نه،

فرمودند: پس چرا اینطور است؟

گفتم: نمى‏دانم،

فرمودند: ولى من به تو خبر می‏دهم،

هر که خدا عز وجل را اطاعت کند در آنچه به او فرمان داده است و سپس او را از جهت دعا بخواند، خدا اجابت کند،

گفتم: جهت دعا چیست؟

فرمود: راه دعا این است که:

1.خدا را سپاسگزارى و حمد کنى و نعمتى که به تو داده است یاد آور شوى

2. او را شکر گزارى

3.سپس صلوات فرستى بر محمد (ص) و آلش

4.سپس گناهان خود را یاد کنى و بدان‏ها اعتراف نمائى

5.سپس از آنها به خدا پناه برى،

این راه دعا است.

امام صادق علیه السلام که به راههای آسمان آشنایی دارد، راه استجابت دعا را از این طریق به همه ما می آموزد تا بتوانیم حوائج شرعی خود را به دست آوریم. 

______________________

منبع : اصول کافى ، ترجمه کمره ‏اى، جلد ‏6، صفحه 69

متن عربی :

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام  قَالَ قُلْتُ آیَتَانِ فِی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَطْلُبُهُمَا فَلَا أَجِدُهُمَا قَالَ وَ مَا هُمَا قُلْتُ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ فَنَدْعُوهُ وَ لَا نَرَى إِجَابَةً قَالَ أَ فَتَرَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَخْلَفَ وَعْدَهُ قُلْتُ لَا قَالَ فَمِمَّ ذَلِکَ قُلْتُ لَا أَدْرِی قَالَ لَکِنِّی أُخْبِرُکَ مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِیمَا أَمَرَهُ ثُمَّ دَعَاهُ مِنْ جِهَةِ الدُّعَاءِ أَجَابَهُ قُلْتُ وَ مَا جِهَةِ الدُّعَاءِ قَالَ:

تَبْدَأُ فَتَحْمَدُ اللَّهَ وَ تَذْکُرُ نِعَمَهُ عِنْدَکَ ثُمَّ تَشْکُرُهُ ثُمَّ تُصَلِّی عَلَى النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله ثُمَّ تَذْکُرُ ذُنُوبَکَ فَتُقِرُّ بِهَا ثُمَّ تَسْتَعِیذُ مِنْهَا فَهَذَا جِهَةُ الدُّعَاءِ.