فلسفه زیستن در دنیا این است که انسانها با اعمالشان سنخیتی با خدا و بهشت برین پیدا کنند و به اصطلاح به کمال برسند والا اگر هدف، فقط تامین خوراک و پوشاک و....باشد پس فرق انسان و حیوان در کجاست؟
تلاش در این مسیر نیز بدون گذر از مشکلات و دست و پنجه نرم کردن با سختیها میسر نیست(1)، آهن وقتی آب دیده میشود و شکل میپذیرد که خوب در کوره گرما دیده و سرخ شود، و هر چه این شکل گیری دقیقتر و ظریف تر باشد، احتیاج به فشار بیشتری خواهد بود(2)
پس توقعاتمان را در مسیر زندگی، بر حسب واقعیت و فلسفه خلقت تنظیم نماییم تا دچار سردرگمی و افسردگی نشویم.
_________________________
1- ﺍﺻﻮﻝ ﻛﺎﻓﻰ ﺝ: 3 ﺹ: 350
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻉ) ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻧﺒﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻣﺆﻣﻨﻰ ﺟﺰ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﺍﻯ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺁﺯﺍﺭﺵ ﺭﺳﺎﻧﺪ، ﻭ ﺍﮔﺮ ﻣﺆﻣﻨﻰ ﺩﺭ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺟﺰﻳﺮﻩ ﻫﺎﻯ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﺎﺷﺪ، ﺧﺪﺍ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰﺩ ﻛﻪ ﺁﺯﺍﺭﺵ ﺩﻫﺪ.
2- ﺍﺻﻮﻝ ﻛﺎﻓﻰ ﺝ: 3 ﺹ: 353
از ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ (ﻉ) روایت شده که ﻓﺮﻣﻮﺩند:
ﻣﺆﻣﻦ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﻔﻪ ﺗﺮﺍﺯﻭ ﺍﺳﺖ، ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﺮ ﺍﻳﻤﺎﻧﺶ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﺪ، ﺑﺮ ﺑﻠﺎﻳﺶ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﺷﻮﺩ.
