پیامبر اکرم (صلّی الله  علیه و آله) فرمودند: 
((عَجَبا لِمَنْ یَحْتَمى مِنَ الطَّعامِ مَخافَةً مِنَ الدّاءِ،کَیْفَ لا یَحْتَمى مِنَ الذُّنُوبِ مَخافَةً مِنَ النّارِ))(1)
تعجب از کسى که از ترس مرض و بیمارى، از غذا پرهیز مى کند، ولى از ترس آتش دوزخ، از گناه پرهیز نمى کند!
در حدیث دیگری آمده است که: ((کوشنده ترین مردم کسی است که گناهان را رها سازد.))(2)
شیخ رجبعلی خیاط نقل می کند:
 «در ایّام جوانی دختری رعنا و زیبا از بستگان، دلباخته مَنْ شد و سرانجام در خانه ای خلوت مرا به دام انداخت، با خود گفتم: «رجبعلی! خدا می تواند تو را خیلی امتحان کند، بیا یک بار تو خدا را امتحان کن! و از این حرام آماده و لذّت بخش به خاطر خدا صرف نظر کن. سپس به خداوند عرضه داشتم: «خدایا! من این گناه را برای تو ترک می کنم، تو هم مرا برای خودت تربیت کن!»
آن گاه یوسف گونه پا به فرار می گذارد و نتیجه این ترک گناه، باز شدن دیده برزخی او می شود؛ به گونه ای که آنچه را که دیگران نمی دیدند و نمی شنیدند، می بیند و می شنود و برخی اسرار برای او کشف می شود.(3)
_______________________
1- مکارم اخلاق، ص 147
اشَدُّ النّاس اجتهاداً مَن تَرَک الذُّنوبَ
2- من لا یحضر الفقیه ج 4 ، ص 395 ، ح 5840 - تحف العقول ص 489
3- کیمیای محبت، محمدی ری شهری، دار الحدیث، چاپ سوم، ص79
.