قرآن نعمتى است که با وجود آن انسانها مستغنی شده و با عمل به آن به کمال انسانی و اسلامی خود خواهند رسید،
درست است که قرائت کتاب الهی و تامل در آیات آن کاری مستحب است ولی ایمان و بندگی بدون تسلط بر قرآن و تفکر در عبارات آن صفایی ندارد،
امام صادق علیه السلام در روایتی، رابطه ایمان و قرآن را به این صورت شرح می دهند :
(( ﺁﻧﻜﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﻭﻟﻰ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﺪﻭ ﺩﺍﺩﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﻣﻴﻮﻩ (ﻳﺎ ﺧﺮﻣﺎ) ﺍﻳﺴﺖ ﻛﻪ ﻣﺰﻩ ﺍﺵ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻰ ﺑﻮ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﻭ ﺍﻣﺎ ﺁﻧﻜﺲ ﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺍ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﻰ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﭼﻮﻥ ﺑﺮﮒ ﺩﺭﺧﺖ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻮﻳﺶ ﺧﻮﺵ ﻭﻟﻰ ﻣﺰﻩ ﺍﺵ ﺗﻠﺦ ﺍﺳﺖ، ﻭ ﺍﻣﺎ ﺁﻧﻜﺲ ﻛﻪ ﻫﻢ ﻗﺮﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺍ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻢ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﭼﻮﻥ ﺗﺮﻧﺞ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻢ ﺧﻮﺷﺒﻮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻢ ﺧﻮﺵ ﻣﺰﻩ، ﻭ ﺍﻣﺎ ﺁﻧﻜﺲ ﻛﻪ ﻧﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺑﺎﻭ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻫﻨﺪﻭﺍﻧﻪ ﺑﻮﺟﻬﻞ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺑﻮ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﺰﻩ ﺍﺵ ﻧﻴﺰ ﺗﻠﺦ ﺍﺳﺖ...))
__________________________
ﺍﺻﻮﻝ ﻛﺎﻓﻰ ﺟﻠﺪ 4 ﺻﻔﺤﻪ: 407
